١٥اسفند- روي ديوار
شب سرد است
شمع مي‌لرزد
آهوي تو روي ديوار مي‌دود
طفل مردمكم
به خوردن يك جرعه از سينه‌ي آهويت دهان باز مي‌كند
سفيدِ خوش‌بوي سينه مي‌بيند
روي ديوار مي‌چرد
پوزه بر دستانم مي‌مالد آهوي تو
تب دست‌هايم برف تن‌اش آب نمي‌كند
كلمه
در پستان آهويت آغوز مي‌شود در رحم‌ام نطفه
طفل مردمكم
پوزه بر برف مي‌مالد و روي ديوار مي‌دود
يادداشت‌هاي خوانندگان
-
يادداشت
ديوارنوشت
Latest on Wed, 07:17 pm
: قصه رو دوباره خوندم. چقدر توصیفات قشنگ بود. چقدر خوب نوشته بودین.اینکه دیگه فرصت نمیکنید بنویسید افسوس داره
: چقدر این درخت به رو دوست دارم. http://b.aroon.ir/?p=20
: به زودی عکس‌هایی که به نیت خاصی گرفتم رو توی فوتومید آپلود می‌کنم.
: پیش به سوی مشهد.
: هوای دیروز تهران چقدر دلنشین بود. زلال. پاک، بی‌آلایش. مثل تو. گویا سالروز تولدت را جشن گرفته بود.
: ممنون😊 همچنین
: غم دورت نچرخه رفیق
سلام
با اینکه بار اول بود به دیدن آمدم ولی پابند شدم برای مدام آمدن وخواندن ولذت بردن
با داستانی کوتاه (مونس )منتظرم بخوان اگر خواستید بفرما تا یکدیگر را لینک کنیم من شمایل هستم
طفل مردمکم
به خوردن یک جرعه از سینه ی آهویت دهان باز می کند