١٧آذر- روزهايم
صبح كه خورشيد بر صورت پر ستاره‌ي شب نقره پاشيد بيا.
خانه از عطر حضورت همچون سايه‌اي بي‌حجم، آرام و خاموش، پر كن و برو همچون مسافري كه تاب ماندن در جايي ندارد.
شب كه نقره‌ي روز در سوراخ ستاره‌ها فرو رفت، سنگيني سايه‌ات را روي غبار خانه خواهم ديد و از بوي مانده در فضا، مسير تو را خواهم پرسيد.
به همين آساني، روز‌هاي من با احساس حضورت زيبا مي‌شود.
و حالا، هفته‌هاست شب‌هايم، بي‌زيبا شدن روزهايم دراز مي‌شود.
يادداشت‌هاي خوانندگان
-
يادداشت
ديوارنوشت
: اول خطای Http بود بعد خطای سرور
: پیغام خطاش برای آپلود نکردن عکس چی بود؟
: فکر کنم بجز من مشتری دیگه‌ای نداره نوشته‌هات. خخخ.
: وبلاگ رو باز کردم گفتم همینجوری یه چی بنویسم که نوشتم. بعد خواستم عکس بزارم که نشد. حالا کم کم راه می افتم. D:
: از همینجا شروع کن. نقطه‌ی خوبی هست برای شروع. همین جا. همین صفحه. تنبلی رو بذار کنار. وبلاگتو باز کن و بنویس.
: سال نوتون مبارک باشه. امروز اولین روز کاری من توی سال جدید هست. هم تنبلیم میاد کار کنم هم نمی دونم از کجا شروع کنم. D:
: سلام نوروز مبارک. بلا دوره ان شالله. غم نگرده دور و برت. هر چی هست ختم به خیر باشه به لطف خدا.
پس
همه شبهایت ، شب یلدا شده اند .
این “شب از رویا رنگین شدن” و “روز پرده پرده بازسازی لحظه لحظه ” را خیلی خوب میفهمم و این خیلی, خیلی ناراحت کننده است.