٣٠خرداد- امید

امید: هوای دیروز تهران چقدر دلنشین بود. زلال. پاک، بی‌آلایش. مثل تو. گویا سالروز تولدت را جشن گرفته بود.

مامانِ آناهیتا: ممنون😊 همچنین

امید: غم دورت نچرخه رفیق

امید: ایندفه هرچی جعفری دیدم میخرم میخورم

مامانِ آناهیتا: بعد از سیر جعفری میل کنید تا بوی سیر رو بپوشونه. بلا دور باشه رفیق

امید: صبح هم یک لیوان اب هویج و یک لیوان شیر عسل. یعنی ترکوندم خودمو.

امید: یک سیر خام دیشب خرد کردم و خوردم. با سوپ. بیچاره اونهایی که امروز باهاشون قرار دارم.