٣٠خرداد- امید

امید: الان قلم‌ت خیلی پخته‌تر و جاافتاده‌تر شده. در سی‌سالگی به پختگی رسیدی. و حاصل آن، قصه‌هایی‌است که شاید برای تنها مشتری ان دکان قدیمی نوشته می‌شود.

امید: تو نوشتی دوست قدیمی نوشتنی نادیدنی. ولی باور کن من تو را دیدم، سحرگاهی،‌ درخواب.

توییترباز: فکر میکنم تنها خواننده آنجا باشی. عنوان بعدی شاید این باشد: وبلاگ همواره در مراجعه است

توییترباز: هم تحلیلی و هم عملکردی. البته به لحاظ رفتاری در انسان های واقعی بررسی میشه و به لحاظ پیش بینی در مدل های نورونی. من روی مدل های نورونی کار نمیکنم فعلا. روی مدل توصیفی کار میکنم و کلا بیشتر کارم رفتاری‌ئه. خوشحال میشم اگر بتونم کمکی کنم. ایمیل قبلی همچنان فعال است^_^

امید: هی، نوشتی رفیق. یک بار، دوبار، دوبار خواندم. چقدر خوشحالم که در آن خیابان فرعی هفدم، نوشته‌ی تو را خواندم.

امید: این پیش بینی، تحلیلی است یا عملکردی؟ یعنی به لحاظ منطقی عملکرد مغز را پیش بینی می‌کنید یا به لحاظ رفتاری؟ به بیان دیگه، مولفه‌های رفتاری و شخصیتی افراد در این مدل محاسباتی در نظر گرفته می‌شه؟ چطوری مشاوره بگیرم ازت؟

توییترباز: کار من بیشتر بیسیک ساینس است. مدل های محاسباتی برای پیشبینی عملکرد مغز. کاربردش کجاست؟ هممم... خیلی خیلی بزرگ بخواهم بگویم چه می شود اگر بتوانی قدم بعدی و تصمیم بعدی فردی را پیش بینی کنی؟ یا چطور مقدمات را بچینی تا کسی همان تصمیمی را بگیرد که تو میخواهی؟ همان محصولی را بخرد که تو میخواهی؟!